Malou Rutten: “Door ongeluk bewuster geworden van risico’s”

In 2012 kwam het mennen in beeld, toen de Haflinger betuigd werd en Malou daar bij mocht helpen. Inmiddels had ze ook kennisgemaakt met de Haflingerstal van H. De Vries in Rien, een dorpje verderop. “Daar werden de jonge paarden zonder al te veel poespas ‘gewoon’ ingespannen door de eigenaar, en dat ging altijd heel vanzelfsprekend. Dat hoorde er gewoon bij. Vandaar dat ik er zelf ook nooit zo moeilijk over deed.” 

Van alle markten thuis 

Malou ment dus al een aardig tijdje, gewoon ‘voor de leuk’. “Ik deed van alles, slepen, sleeën, in de wei mooie achtjes maken, de weg op …” In de zomers werkte ze als begeleider van ritten op Ameland. Ook daar kwam ze in aanraking met het mennen. “Er stond een 27-jarige Welsh cob-hengst waarmee gemend werd en ik mocht altijd graag mee op de wagen. Een fantastisch paard waar ik later thuis – op een gegeven moment kreeg ik hem cadeau - nog jaren plezier van gehad heb.” 

Ongeluk 

Tijdens haar studie reed ze op de Haflinger ruin Allard, die ze mocht meenemen van de fokker uit Rien. Hij stond vlakbij haar studentenhuis gestald. “Maar het mennen ging kriebelen. Udo de Haan heeft Allard toen voor het eerst betuigd en een aantal weken in training gehad. Zo kon ik samen met studentenvrienden de hele zomer plezier hebben met paard en wagen, totdat we op een gegeven moment in de sloot belandden met de hele handel. Het duurde even voordat Allard zijn fysieke en psychische trauma te boven was, maar Udo heeft hem daar doorheen geholpen met veel kalmte en geduld.” 

Stal- en spangenoot 

Na haar studie leerde Malou stalgenoot Antsje de Haan kennen bij pensionstal Van der Wal. Samen hebben ze besloten om zich weer wat serieuzer bezig te houden met het mennen. “Stal Okkema heeft Allard en de merrie Norell van Antsje opgepakt in enkelspan training. Gewoon om te proberen zijn ze toen ook samen in het span gezet. Ze bleken een hartstikke mooi duo te zijn; Allard is pittig en energiek; Norell is heel cool en dat brengt ze mooi in balans. Zo is ook Antsje gek geworden van het mennen. Zij kocht een tweespanwagen die we hebben opgeknapt.” 

Eigenaar van Allard 

Malou had inmiddels aan de Haflingerfokker, H. de Vries die nog altijd eigenaar van Allard was, gevraagd of ze de ruin kon kopen. Hij reageerde: ‘Kopen? Ben je mal, hij is vanaf nu van jou!’ In de jaren dat Malou studeerde had hij veel plezier gehad van het mennen met de Cob-hengst, ruilen was een logische optie. “Allard is het mooiste cadeau wat ik ooit heb gekregen”, aldus Malou.

Oproep

De enkelspanwagen waarmee ze in de sloot waren beland werd helemaal opgeknapt en aan die van Antsje werd ook nog druk geklust. Om in de tussentijd wel te kunnen mennen mochten ze de marathonwagen en het tweespantuig van H. de Vries gebruiken. Zo konden alle plannen om nog serieuzer te gaan mennen samen opgepakt worden. Malou en Antsje plaatsten een oproepje in de Facebookgroep Mennen voor iemand die hen les kan geven. 

Veiligheid 

“Tamar van Willenswaard gaat ons bijscholen, zowel in enkelspan als in tweespan”, vertelt Malou enthousiast. “Ik men dan wel al lang, maar moet dressuurmatig zeker nog bijgespijkerd worden. Het is gewoon superleuk om beter te worden en te leren. Na het ongeluk met de sloot ben ik me er wel bewust van geworden dat er zomaar iets kan gebeuren, zeker met de wagen. Vroeger durfde ik altijd alles; ook onder het zadel is nog steeds niks te gek en zag ik geen gevaar. Veiligheid staat door alle ervaringen nu wel hoger in het vaandel. En daar gaan we hard voor werken.” (cd)

Bron: MenSport & Showpaard, overname zonder toestemming via info@mensport.nl is niet toegestaan